Salut!

Op deze weer erg zonnige, maar wel erg winderige (de was waait hier bijna van de lijn..) donderdag 22 maart 2012, is het weer tijd voor een kleine update vanuit LaMotte, France. Inmiddels heb ik mijn ritme aardig te pakken hier en voel ik me al helemaal het huisvrouwtje, haha. Voor de kids is de school op de 12^de weer begonnen en het ritme van 's ochtends vroeg op om Jules om 8.10 uur naar de bus te brengen, tussen-de-middag het eten verzorgen en 's middags na 16.30 uur een aantal spelletjes te spelen, bevalt me wel prima. Nadat Jules is vertrokken, staat de ochtend voor mij in het teken van de ontbijttroep opruimen, de was wegwerken en stofzuigen. Vervolgens pik ik Jules op van school, eten we wat (meestal pasta of crêpes; we zijn allebei inmiddels echte sterren in het maken van crêpes, ze vliegen de lucht in en landen perfect in de pan of op het bord!) en spelen we een spelletje (Wii sport, The Voice, PSP Spiderman). Nadat ik Jules weer heb gedropt op school heb ik 3 uurtjes die ik meestal gewoon aan mezelf besteed; hardlopen (warming-up met Wii Just Dance bevalt prima en de push- en sit-ups heb ik er ook maar ingehouden ivm met alle extra crêpe calorietjes), verhaaltje schrijven voor jullie mensen in NL, lekker wandelen naar het dorp om eindelijk weer een lekker broodje op te peuzelen, huiswerk maken (jaja), boekje lezen (op het moment lees ik ‘One flew over the Cuckoo's nest'. Dit boek moet erg goed zijn, maar om eerlijk te zijn snap ik daar geen koekoek van.. Toch maar even uitlezen, daarna op naar Harry Potter in het frans!), en rendez-vous'tjes plannen met au pairs in de buurt (Nog steeds erg lastig met de verschillende werktijden. De meeste au pairs zijn in het weekend wel vrij; ik vaak niet). Rond een uurtje of 7 wordt er gekookt (door mij, door Valérie, of door ons 2-en) en na het eten heb ik nog net tijd voor een filmpje of facebook (af en toe is het al 22.00 uur) en daarna is het alweer tijd om te vertrekken naar dromenland.

Ik ben er inmiddels achter dat ik het echt getroffen heb met mijn familie hier. Ten eerste passen we nog steeds goed bij elkaar en ik heb nog geen dingen ontdekt die me tegenstaan. Ze doen me eigenlijk wel een beetje aan thuis denken. Het oudste meisje is vrij slim, erg onafhankelijk en gewoon aardig (just like me, haha:P), de oudste jongen is meestal nogal nors en altijd druk met z'n kameraden en videogames (Dennis), en Jules is de jongste en een grote ondeugd waar je moeilijk nee tegen kan zeggen (Stefan). Daarnaast is mijn Maman d'accueil (gastmoeder) lichtelijk overbezorgd, net als mijn ouders.. Ze heeft een erg drukke baan en 3 kids, maar toch weet ze nog wat tijd te vinden om zich druk te maken om mij. Als ik alleen op pad ga dan zegt ze wel 10x dat ik echt moet bellen als er iets is en dat ze me dan komt halen. Toch ook wel geruststellend.

Ten tweede hoor ik van andere au pairs dat ze vaak eenzaam zijn, doordat ze helemaal geen contact hebben met de ouders. Bij een van de meiden praten de mensen helemaal niet met haar en bij een ander zijn de ouders gewoon nooit thuis; de kids worden grootgebracht door 3 verschillende nanny's, OMG.

In het begin ging het wel een beetje lastig om wat mensen van mijn leeftijd te vinden; in La Motte lijken ze gewoon niet te bestaan (waarschijnlijk doordat ze na de middelbare school (lycée) vertrekken naar een andere stad om te studeren), dit vind ik eigenlijk nog steeds wel jammer. Gelukkig zijn er meer au pairs in frankrijk en inmiddels heb ik een meisje gevonden waar ik erg goed mee op kan schieten (er zijn er nog meer, maar ik heb nog geen mogelijkheid gehad daarmee te meeten. Afgelopen dinsdag zou ik naar Claudia gaan, maar doordat we geen telefoonnummers hadden uitgewisseld en ik eerst verdwaald was en daarna in de file belandde en dus veeeel te laat was, ging dat niet door helaas) en waarmee ik afgelopen weekend Nice mee onveilig heb gemaakt, Jeanette uit Mexico. Om 10.30 hadden we afgesproken op het station van St Raphael om te vertrekken naar Nice. Jeanette heeft een kortingskaart waardoor ik ook voor de helft van het geld mocht reizen (lekker extra bolletje ijs..). Helaas begon de dag al goed en hebben we heel subtiel onze trein. Dan maar in St Raphael een vroege lunch met een stokbroodje tonijn en ice tea. De volgende poging om de trein te halen lukte wel en om 14.30 uur liepen we de stad binnen. Direct maar even het hostelletje bezoeken om een bed te regelen (gelukkig net op tijd ivm St Patrick's Day; ze hadden nog net 2 bedden voor ons). Jeanette wilde wel in het hostel slapen waar ik de vorige keer al alleen was geweest en volgens haar was het echt ongelooflijk wat je voor je geld krijgt daar. Nadat we onze jassen hadden gedropt, hebben we lekker een ijsje gehaald (voor mij de smaken pina colada, cacoa, en caramel beurre salé en voor haar viooltjes), waarna we al sjokkend over het strand (er was warempel een of andere gast die ging zwemmen; het is hier misschien wel aardig warm, maar voor zwemmen moet je behoorlijk fou (gek) zijn volgens mij), de haven van Nice even op ons gemakje hebben bekeken. Teruggekomen in het hostel maakten we kennis met Paulo, die toevallig net als Jeanette uit Mexico komt. Ook de gekke Italiaan was er weer en hoewel ik niet helemaal op zijn gezelschap zat te wachten hebben we met z'n 4-en gegeten; Kebab!! Heerlijk! Daarna nog ff wat drank gescoord in een of andere supermarkt en vervolgens wat serietjes gekeken in het hostel (‘Friends' en ‘Two and a half men' in het frans, wat een verademing.. ahum). 23.30 uur: Tijd voor Sortir (stappen)!! Jeanette was al eerder in Nice geweest en wist wel een aantal leuke tentjes. De eerste was Sancas, een club waar salsamuziek werd gedraaid. We zijn hier gebleven tot we eruit gekickt werden; 02.30. Via het strand zijn we teruggewandeld naar het hostel, waar bij mij om 04.00 uur de luikjes dichtgingen. De volgende ochtend veel te vroeg genoten van een lekker cruesli en toast ontbijtje om rennend de trein van 10.01 te halen richting Les Arcs (Jeanette mocht 2 haltes eerder eruit in St Raphael; Nadat we hebben afgesproken om tijdens het filmfestival zo veel mogelijk in Cannes te zijn om alle beroemdheden (ik ga voor een glimp van vampire Robert Pattinson, haha) te spotten). Daar zou ik worden opgepikt door Valérie omdat er op zondag geen bussen rijden naar La Motte (gat..). Vervolgens lekker gelunchd met haring en auberginepuree voor een goed begin van carnaval! Jules was verkleed als Iron Man en ik wilde natuurlijk niet achterblijven, dus ik had mezelf ook een Iron (wo)Man maskertje aangemetenJ Carnaval was wel erg leuk. De optocht was ietwat klein, maar er was een kermis en als afsluiting werd de ‘bon homme du carnaval' onder luid gejuich in de fik gestoken om het einde van de winter te vieren en het begin van de lente/zomer in te luiden. Weer thuis gekomen, heb ik me een aantal uurtjes teruggetrokken (met 4 uurtjes slaap ben ik niet echt ‘en forme' zeg maar..).

Dan tot slot zijn er nog de taalcursussen die ik wel echt helemaal geweldig vind. We hebben een leuk groepje en ik vind het heerlijk om in het Frans te babbelen en nieuwe dingen te leren (ik geloof dat de student in mij nog niet helemaal is vertrokken..). Verder heb ik na de taalles nog 4 uur voor mezelf in St Raphael omdat na die 4 uur pas de eerstvolgende bus naar La Motte gaat (gat..). Afgelopen vrijdag heb ik een fiets gehuurd in St Raphael (ik was wel even vergeten dat er een borg betaald moet worden voordat je op pad mag (maar liefst 200 E); dus dat moest ik eerst nog even pinnen) en ben ik naar Fréjus: Vieille Ville gefietst (de eerste keer in 5 weken tijd!!!; Een week eerder heb ik geprobeerd te voet hiernaartoe te gaan, maar dat was echt veel te ver). Ik heb Villa Aurélienne bekeken en daar een heerlijk broodje gegeten in het park, de Arénas (stond helaas helemaal in de steigers, maar gelukkig is mijn geheugen prima en kon ik me de keer dat we er met paps en mams waren nog een beetje herinneren) en het Amphithéàtre bekeken. Ook het cloître (klooster) en het musée archéologique heb ik op m'n gemakje bekeken (ik mocht voor de helft van het geld alle bezienswaardigheden bezoeken, omdat ik jonger dan 26 benJ).

Morgen staat er weer een taalles op het programma en ga ik denk ik weer een fietsje huren om de andere kant van St Raphael te bekijken; dat beviel prima namelijk! Het huiswerk voor de taalcursus is ook wel erg leuk, vooral ook omdat ik hetzelfde moet maken als Jules (aan de ene kant wel beetje jammer dat ik hetzelfde niveau heb als een 8-jarige, aan de andere kant wel gezelligJ). Vandaag heb ik me ingeschreven bij de plaatselijke bibliotheek voor een heel jaar voor wel 3 hele euro's en mag ik 20 boeken en 2 dvd's per maand lenen. Ik kan niet wachten om te beginnen in Harry Potter 1: à l'école des sorciers!

À la prochaine fois!!

Bisous!

De foto's

Ok,

Er staan nu een aantal foto's op de site, met beschrijving. Schijnbaar worden de foto's ook al geplaatst als er nog geen beschrijving bij zit. Maar na even geduld te hebben kun je als het goed is nu ook zien waar ik ben geweest.

Groetjes!

Toute Seule..

Het eerste weekend toute seule..

De maand Maart is aangebroken en daarmee ook de cruciale 2 weken waarin de meeste mensen last schijnen te hebben van heimwee. Ik vertoef nu bijna 3 hele weken in Frankrijk in een gat waar niets te beleven valt en eigenlijk ook wel tot mijn eigen verbazing heb ik nog nergens last van. Misschien komt dit ook wel doordat ik regelmatig klets met mensen uit mijn toch wel geliefde plaatsje Enschede en doordat ik natuurlijk alle stappen van iedereen kan volgen op facebook; hebben jullie allemaal een mooie vakantie gehad?;) Maar toch.

Vorige week zondag gingen de kids voor een halve week naar het noordelijke Elzas en zat ik dus een week alleen in La Motte; de perfecte gelegenheid om lekker cultuur op te gaan snuiven in Nice! Ik had voor ogen lekker die kant op te gaan met de trein, een beetje rond te struinen door de straatjes en vervolgens voor het eten weer terug te zijn in mijn nu vertrouwde huis. De plannen liepen iets anders. Wandelend in een heerlijk zonnetje door de schattigste straatjes ever werd in een klap verliefd op Nice. Ik besloot ter plekke een hostelletje te boeken zodat ik 2 dagen in Nice kon blijven. Ik vond een heerlijk bed midden in het centrum met de hele dag gratis koffie, thee en internet, schone handdoeken, en een gratis ontbijt voor maar 16 euro (een echte aanrader!)!. Nadat ik een Russische kerk en de Chateautuinen van Nice had bezocht, ben ik met de bus een eindje buiten de stad gegaan om VilleFranche te bezoeken. De receptioniste van mijn hostel vertelde dat dit echt een prachtig plaatsje was waar je echt geweest moest zijn. Ik vond het niks. Het is een hele grote muur met een schattig haventje en heel veel straatjes waarin je kunt verdwalen.. Wat me dus een aantal keer strak gelukt is:). Na een klein uurtje snel (nou ja snel; omdat er een carnavalsoptocht was wilden meer mensen met de bus en moest ik dus 3 keer een kwartier wachten voordat ik erbij in paste) weer naar het geweldige Nice:). In het hostelletje heb ik lekker wat thee geleut met een Franse jongen (Stephen; aanleiding tot gesprek: Amélie op de piano), waarna ik de plaatselijke antiekmarkt heb bekeken. Erg leuk al die oude rommel bij elkaar! Na nog wat kerkjes bezocht te hebben was het alweer avond en stond er in het hostel lekkere biefstuk op het programma met wedges en salade (voor 7 euro de perfecte maaltijd). Al wachtend mijn tijd doorgebracht met dezelfde Fransman (Stephen) en een nogal aparte Italiaan (Alex) die erg fan bleek te zijn van de Nederlandse meisjes en ‘champions'. Mijn biefstukje heb ik opgepeuzeld in gezelschap van een Canadees meisje, een Australiër (Adam) en een Amerikaan (George). Gezellig psychologische experimentjes bewonderen en afkraken; heerlijk:). Na het eten nog even gezellig met een groepje televisie gekeken en daarna mijn bedje maar opgezocht. Ik vond het toch wel spannend om met 15 onbekenden op een kamer te slapen dus ik kwam wat moeilijk in slaap, maar verder was mijn nacht prima. 's Ochtends bij het ontbijt kennis gemaakt met 2 meiden uit Florida (Tess en Sophie), waarmee ik naar het Musée d'Arts Contemporaires ben geweest. We mochten gratis naar binnen om de bezems en stukken afval aan de muur te bewonderen en als klap op de vuurpijl te genieten van een prachtig uitzicht over de stad. Een hele leuke ochtend. Na ons culturele avontuur nam ik afscheid van de meiden en heb ik een lekker lunchje gescoord op de plaatselijke bloemenmarkt. Op het strand heb ik genoten van een stokbroodje met lekkere kaas en worst met een stel olijfjes. Na nog wat rondstruinen door de artistieke straatjes van het Vieille Nice was het tijd voor de carnavalsoptocht. Erg druk, erg lang en erg mooi. Helaas waren de bloemen en fruit parade niet op de dagen dat ik in Nice was. Deze moeten echt magnifique zijn. Na de optocht heb ik de trein terug genomen naar Les Arcs, waarvandaan ik in het pikkedonker (ze hebben hier geen lantaarns langs de weg) 3 keer verkeerd ben gereden op de weg naar huis. Na het eten heb ik snel mijn bedje opgezocht; ik was helemaal stuk:).

Na de prachtige daagjes in Nice had ik nog 2 dagen vrij voordat de kids terug zouden komen en ik heb helemaal niets gedaan. Oh wacht, jawel, ik heb een stukje hardgelopen, maar daar hield het ook wel mee op. Vrijdags ging Valérie op zakenreis voor het hele weekend en bleef ik voor het eerst alleen achter met de kids. Het weekend heb ik eigenlijk vrij gemakkelijk overleefd. Het was heel leuk. Ik heb met Jules gekookt, verschillende spelletjes gespeeld (oorlogje voeren met lego, uno, just dance, skatepark) en we zijn gister naar het Base Nature geweest in Fréjus. Het Base Nature is eigenlijk een heel groot stuk grond waar een skatepark en verschillende sportvelden zijn aangelegd voor de mensen die in of in de buurt van Fréjus wonen. Je kunt er bijna alle sporten beoefenen die je wilt en er is de mogelijkheid tot het huren van skeelers, fietsen, stepjes en van die fietsauto's. Jules gaat er graag steppen en ik heb zelf maar even gekeken of ik nog wist hoe je moet skeeleren (ik wist het nog!). Ik was wel erg blij dat zijn vader thuis was toen we terug waren, want 3 hele dagen vanaf 8 uur 's ochtends met een kind van 8 doorbrengen is toch vrij vermoeiend. Vandaag en morgen ben ik weer lekker vrij, en donderdag vertrekt Valérie wederom voor een lang weekend. Dat betekent dus 4 dagen alleen met de kids; hoop dat ik het dan wat beter vol kan houden:).

Bisous tout le monde!

De eerste week

Coucou tout le monde!

De eerste week zit er helemaal op en ik moet zeggen dat ik steeds beter op mijn gemak ben. Het enige dat ik nog vrij lastig vind is, is Jules op tijd bij de bus te krijgen 's ochtends :). Het is 2 keer mislukt en dat betekent dat ik hem mag (of eigenlijk moet) brengen. De eerste week is wel lekker rustig verlopen en draaide vooral om het wennen aan het huis, de familie, het dorp en natuurlijk de Franse taal. Ik merkte dat ik me de eerste dagen wel wat alleen voelde, maar op het moment heb ik het druk genoeg om maar een uurtje tijd te hebben voor een nieuw verhaal :). Goed nieuws als je het mij vraagt ;). De taal begint al aardig te wennen, hoewel praten nog erg lastig is en op het moment dat er snel gesproken wordt, raak ik wel snel de weg kwijt. Maar ik leer ook aardig veel nieuws, bijvoorbeeld ‘coucou' (Dit zeggen de Fransen in plaats van bonjour of salut als ze iemand goed kennen, zo ook in dit gezin).

Wat heb ik dan de hele week uitgespookt? Nou, allereerst stond vrijdag mijn eerste les van de taalcursus op het programma! Heel erg spannend vond ik het. Valérie heeft me afgezet in Saint Raphael, waar de cursus plaatsvindt, en na een kopje erg smerige cappuccino (we waren drie kwartier te vroeg dus ik heb eerst even en barretje opgezocht) begon dan de les. Normaal gesproken zitten er 6 mensen in mijn klas, maar deze keer waren we met z'n drieën (Jessica (Mexico), Grou (Noorwegen), Marie de docente en ik. De les duurde twee uur en na afloop ontplofte mijn hoofd zo ongeveer; alleen maar Frans twee uur lang, luisteren en spreken, pff. Goed excuus om even (3,5 uur aangezien dan pas de eerstvolgende bus terug ging) lekker uit te waaien op het strand van Fréjus en Saint Raphael; HEERLIJK! Na een flinke wandeling heb ik nogmaals een cappuccino (van 4 euro!) geprobeerd, maar ik ben eruit dat ze hier niet snappen hoe ze die moeten maken, c'était terrible. Terug in LaMotte bleek dat er Bingo op het avondprogramma stond. Natuurlijk heet het hier anders (la kien) en bleef de activiteit een verassing tot ik ter plaatse was. Het hele dorp was uitgelopen en het was erg gezellig en fanatiek.

Het weekend begon met een rondje hardlopen richting het aangelegen dorp le Muy, iets groter dan LaMotte en net zo stil. Na afloop ben ik met Valérie richting Fayence gereden (20 min.) en hebben we bij een voetbalwedstrijdje van Jules gekeken. Omdat de kids bij hun vader bleven vandaag nam Valérie me mee naar de plaatselijke sauna. Erg lekker (onder andere voor mijn nogal pijnlijke spiertjes), erg druk en erg veel badkleding. Blijkt dat de mensen hier een beetje schaamte voelen als ze naakt rond moeten lopen, haha :). Zondagochtend mocht ik uitslapen, wat ik dan ook maar ter harte heb genomen, 11.00 uur. Vervolgens naar de markt in le Muy gesneld voor verse kip en groente en slenteren langs ik weet niet hoeveel kraampjes met erg leuke kleding en schoenen. Ik weet wel waar ik volgende week zondagochtend te vinden ben :). 's Middags heb ik bijna 3 uur op Jules' favoriete plek doorgebracht, namelijk het skatepark. Met de trottinettes (stepjes) gingen we (jaja, ik ken al een paar trucjes) bultje op en af. Wel een beetje ruzie moeten maken om weer richting huis te kunnen.

Het weekend ging in razend tempo voorbij en mijn eerste echte werkdag stond voor de deur, wat betekent dat ik vroeg mijn bed uit moet om Jules op tijd op school te krijgen, dat er veel strijkwerk op mij ligt te wachten en dat ik mag koken. Het was de 2^e keer dat ik de maaltijd hier heb verzorgd en ik heb nog nooit zoveel complimentjes gehad (bravo, bravo, c'est trop bon, j'aime) in mijn hele kookcarrière. Om 22.00 had ik een skype date met mijn familie in NL, erg leuk ondanks dat de techniek niet helemaal wilde meewerken :). Was wel blij dat ik jullie even kon zien.

Omdat de juf van Jules dinsdags ziek was, heb ik de hele dag met hem doorgebracht. We startten met karaoke (ik mocht na 1 keer al ophouden omdat het niet goed genoeg was), gevolgd door ‘just dance' op de Wii (waarbij ik Jules' ass kickte!), een naarstige zoektocht naar l'essence (benzine; erg belangrijk als je een stukje wilt rijden en ik had echt nog maar heeel weinig over) en de hele middag op het skatepark met Jules en Bastian (beste vriend). 's Avonds stond er tennis op het programma, maar ik was toe aan wat tijd voor mezelf en heb Jules alleen gebracht en gehaald (erg hè..). Deze avond had ik om 22.00 uur wederom een skypedate, maar deze keer met Patrick :):):), erg gezellig! We hebben veel te lang gekletst, maar gelukkig kon ik woensdag weer uitslapen. Bastian bleef logeren en de kids redden zich op zich wel prima met z'n tweeën. Op woensdag hebben de kinderen hier helemaal geen school. 's Middags heb ik patat gemaakt met kipnuggets (schijnbaar zijn de kroketten hier alleen voor de hond..) en daarna stond er voetbal op het programma. Na nog wat strijkwerk ben ik lekker gaan kijken (vooral omdat het gewoon 21 graden was buiten met een heerlijk zonnetje :). De training was erg leuk om naar te kijken trouwens; en dat voor voetbal. Weer thuis wilde Jules persé een boomhut bouwen en natuurlijk moest ik helpen, hoog in de boom. Echt niet! Ik heb hem pen en papier aangereikt (vroeg hij om, om voor mij onbekende reden) en heb op veilige afstand lekker een broodje gegeten. Later hoor ik een flinke dosis gegil en Jules die hard langs mij heen rent ‘je n'ai pas écris, je n'ai pas écris' (ik heb het niet geschreven). Bleek later dat Tristan het papiertje, een liefdesbriefje, uit zijn handen had gegrist haha.

En dan komen we alweer aan bij vandaag. Vandaag was Jules hartstikke traag en de bus was dus niet haalbaar. Ik hoefde hem alleen niet te brengen deze keer. Nadat Valérie Jules mee had genomen naar school heb ik wederom mezelf op strijkwerk gestort (warempel nog meer overhemden dan thuis :S) en heb ik de ramen ook maar eens onder handen genomen. Het laatste nieuws is dat ik nu net terug ben van een rondje hardlopen (ik heb gelukkig een iets leukere warming-up gevonden; Just dance op de Wii blijkt een complete work-out) en straks ga kaasfonduen met erg zere kuiten :). Ik ben erg benieuwd! Morgen weer taalcursus!!

Bisous!

Le vol et le premier jour

Goedemorgen allemaal!

De eerste dag zit er helemaal op en dag 2 begint alweer. Ik moet zeggen dat alles lekker soepel verloopt. Er wordt van me verwacht dat ik eerst helemaal op mijn gemak ben in de familie en mijn weg kan vinden in het huis. Daarna volgende taken, zoals ik het nu begrijp in maart pas. Dus lekker de boel verkennen nu :).

Mijn verhaal begint natuurlijk bij het vertrek afgelopen dinsdag om 18.45 uur. Dinsdagochtend stond nog wel behoorlijk in het teken van stress (mijn koffer bleek in één keer 3 kilo zwaarder dan de avond ervoor en overschreed daarmee het toegestane gewicht.. paniek!!!), maar na nog viermaal theedrinken bij verschillende mensen kon ik samen met mijn uitzwaaicomité mooi op tijd vertrekken. De reis richting Schiphol verliep behoorlijk stilletjes, wel een beetje raar idee toch. Op Schiphol werd mijn bagage afgeleverd en konden we nog even lekker genieten van een pizzaatje en iets minder van een bordje paella. Ook een kopje koffie ging er nog in voordat het tijd was om te gaan strippen voor de hekjes richting de gates. Pff, schoenen, riem, sieraden, sjaals, jas en vest moesten uit/af; jullie kunnen je vast voorstellen dat het even heeft geduurd voordat ik verder mocht ;). Toen kwam er nog even een stressmomentje: vlak nadat mijn gate geopend werd, werd er alweer omgeroepen dat hij ging sluiten. Natuurlijk was ik net voorbij de paspoortcontrole en moest ik helemaal achterin zijn (10 min lopen), nogmaals paniek!!! Het viel allemaal mee, ik mocht direct doorlopen, zo het vliegtuig in. Nog een pluspuntje was dat ik bij de nooduitgang zat en dus lekker veel beenruimte had. Direct naast mij zat niemand, dus dit zou een lekker ruim vluchtje worden. Er bleek helaas ook een minpuntje te zitten aan mijn mooie nooduitgangplek; ik kreeg allemaal extra instructies voor het openen van de deur en de weg naar de grond, voor het geval we in de problemen zouden komen. Gelukkig zat er een aardige jongen een stoel verderop waarmee ik mijn zenuwen kon delen :). Om 18.50 kwam het vliegtuig in beweging en na 30 minuten (!) taxiën gingen we dan eindelijk de lucht in. Nog geen 3 minuten in de lucht en we zaten midden tussen de wolken en de turbulentie; de lettertjes op mijn e-reader dansten voor mijn ogen, haha :). Even later (mijn boek was erg mooi, dus het leek maar een paar minuutjes) was de kustlijn van Frankrijk in zicht. De aanvlieg route was via zee (een donker zwart gat op dit tijdstip) en alle steden langs de kust waren prachtig verlicht. Ik ben er vrij zeker van dat ik Saint Tropez en Cannes tijdens de landing heb zien liggen :). Op het vliegveld was het nog even wachten op de koffers, voordat ik kon zoeken naar Valérie, Jules en het bordje met mijn naam erop. Helaas, ik kon ze niet vinden; gelukkig vonden ze mij wel. Leuke mensen, maar meine liebe, wat praten ze snel zeg. Ik heb alleen op de weg naar mijn nieuwe huis al 30 keer ‘je ne comprend pas' gezegd. Thuis aangekomen bleek dat ze nog wat lekkers te eten voor me hadden klaar gemaakt en daarna was het tijd om mijn slaapkamer (errug mooi) en bedje op te zoeken.

Na een heerlijke nacht werd ik voor de wekker wakker en kon ik direct beginnen aan het ontbijt bestaande uit (tot mijn grote verbazing) koekjes.. Ik snap eigenlijk nog steeds niet hoe het gezond kan worden gevonden, maar die kinderen in dit gezin ontbijten dus met koekjes en chocolade. Nu houd ik wel van koekjes en chocolade, maar als ontbijt.. nee. ‘Gelukkig' hadden ze nog wel een stokbroodje voor me; keihard, bah dat eet ik dus ook niet meer. De bakker is wel een eindje verderop, maar de volgende keer koop ik eerst brood voor ik het op eet. Vervolgens gingen de oudste kids voor de ochtend naar school en Valérie aan het werk, Jules was vrij en bleef bij mij. We hebben de step gepakt (mijn fiets is helaas nog niet klaar voor gebruik; hopelijk dit weekend wel) en hebben een stukje van de omgeving bekeken. Het was echt hartstikke warm buiten en mijn winterjas kon al direct de kast in. Het huis ligt op een behoorlijke heuvel en je kijkt zo op een rivier met daarachter het centrum. Het zijn nog niet echt bergen hier, maar flinke heuvels zijn toch wel aanwezig :). Na mijn step avontuur (dat af en toe veel te snel ging) heb ik mijn eerste maaltijd gemaakt, pasta voor de lunch met Ophélie. Tristan en Jules gingen met hun moeder ergens anders lunchen omdat Jules nog een verjaardagsfeestje had. De pasta werd erg goed ontvangen en Ophélie heeft zelfs 3 keer (!) opgeschept! 's Middags heb ik met veel pijn en moeite en steun van Ron mijn internet geregeld. Het wilde maar niet lukken met mijn computer en de sleutel die ik had gekregen tot het netwerk. Bleek achteraf dat ik niet helemaal goed had gelezen (of het handschrift was gewoon onduidelijk), want de M die ik had ingetoetst moest gewoon een 11 zijn; probleem opgelost :). De mailtjes en facebookberichtjes even gelezen, waarna Jules weer terug kwam. We hebben een uur ofzo met lego en auto's gespeeld en vervolgens een Vervolg op Jumanji gekeken, natuurlijk in het Frans nagesynchroniseerd. Gelukkig kende ik Jumanji anders had ik er vast niets van begrepen :). Het avondeten hoefde ik niet te verzorgen (Valérie kookt gewoon als ze thuis is) en het was erg lekker; flinke kippenpoten met gekookte aardappels en worteltjes (tot nu toe niet geheel onbekend eten).

Vanochtend mocht ik vroeg op (7.15) om een heerlijk ontbijt met mueslireep en banaan naar binnen te werken en met Jules naar school en kinderdagverblijf (voor februari alleen nog) te gaan. Ik moet nog wat dingetjes tekenen, zodat ik hem gewoon op kan halen van school. Zometeen ga ik even strijken en dan op zoek naar een lekker broodje in het dorp :).

So far so good,

Yvonne

De spanning stijgt!

Nog maar 7 dagen en dan is het zover! Ik ga naar Frankrijk!

Op 26 januari ben ik afgestudeerd ensindsdien mag ikmij Master of Science noemen. Het praten voor een grote groep vrienden en familie zag ik in de eerste plaats niet zo zitten (eigenlijk helemaal niet), maar ik heb deze middag erg veel plezier gehad in het vertellen over mijn project. Het afsluitende feestje was heeeel erg leuk,maar tegelijkertijd ook vreselijk vermoeiend. Ik was erg onder de indruk van alle lieve mensen die aanwezig waren en stuk voor stuk veel te lieve cadeautjes voor me hadden meegenomen. Het werd me op een gegeven moment toch wel een beetje te veel:)

Mijn vliegticket is geboekt en het afscheid nemen is begonnen. Ik merk dat er veel dingen zijn die nog geregeld moeten worden, met als grootste hindernis het inpakken van mijn koffers. Wat een crime! Hoe moet dat nu met vooral alle schoenen die toch echt wel mee moeten naar het zuiden van Frankrijk??

En dan, de vrieskou die de laatste twee weken zijn intrede heeft gedaan; Hoe is het mogelijk. Voor het eerst in 15 jaar is er weer sprake van een elfstedentocht! Bijna alle Nederlanders hebben last van de schaatskoorts en ik merk aan mezelf dat het bij mij ook erg kriebelt. Het idee dat deze Elfstedentocht gigantisch aan me voorbij zal gaan, vind ik dan ook niet zo heel leuk. Maar goed, soms je moet je offers brengen....

Ik ga dus naar Frankrijk.

Mijn gezin kennen jullie al een beetje, dus daar valt niet zoveel over te vertellen nu. Ik denk dat de autorit van Nice naar LaMotte erg interessant gaat worden:)Ik hoop dat detaalbarriere geen probleem gaat vormen in de eerste anderhalf uur met mijn nieuwe familie. Eigenlijk heb ik wel goede hoop;bij de taalcursus mag ik gewoon deelnemen in de 'gevorderden-klas'. Mijn eersteervaringen en France zal ik natuurlijk zo snel mogelijk met jullie delen!

Tot zover weer een kleine update:)

Grosses bises!

Een gezin!

Het is zover; Ik ga nu echt naar Frankrijk!!!!

De familie Bader is zo vriendelijk om mij in huis te nemen!

Ik heb net een telefoongesprek gehad met Valerie (moeder). Ondanks dat de taal toch wel een probleembleek (Met mijnFrans en haar Engels was er met moeite wat begrip), was het wel erg leuk om zo met elkaar te spreken!

Het gezin bestaat uit Valerie, Ophelie, Tristan en Jules (en volgens het dossier ook nog een vader; maar ik geloof dat Valerie vertelde dat ze gescheiden zijn), waarbij ik dan met name de au pair ben voor de 8-jarige Jules. Ophelie (17) en Tristan (14) kunnen zichzelf prima redden. Jules lijkt een erg sportief typje dat tennist en voetbalt en Ophelie houdt veel van fotografie, wat volgens mij dingen zijn die prima bij mij passen.

En nu de grote vraag: Waar wonen deze mensen??

In het kleine plaatsje La Motte, 20km verwijderd van Fréjus (en daarmee ook van de ZEE

De bedoeling is dat ik Jules breng en ophaal van school en sport, zorg voor zijn lunch en het gezamenlijke avond eten. Verder moet ik de was doen en de kamer van Jules schoonhouden.

Ik hoop dat het allemaal ongeveer net zo relaxed zal zijn als het mij in de oren klinkt

Start

Spannend!

Afgelopen maand heb ik mijn ingeschreven bij Travel Active om als Au Pair voor een half jaar te vertrekken naar Frankrijk

De afgelopen tijd hebben dan ook voor een deel in het teken gestaan van informatie verzamelen voor mijn Au Pair dossier dat vervolgens op is gestuurd naar een partnerorganisatie van Travel Active aan de Cote d'azur. Er moest een collage gemaakt worden met familiefoto's, er moesten referenties verzameld worden over mij als oppasser, peutergymdocente en kangoeroebegeleidster. Daarnaast werd ook om een karakterreferentie gevraagd die mij als persoon beschrijft. Erg leuk om te lezen trouwens, hoe andere mensen naar je kijken

Na dit allemaal opgestuurd te hebben was het tijd voor een telefonisch interview waarin onduidelijkheden over mijn dossier opgehelderd werden (op mysterieuze wijze was een pagina verdwenen..) en waarin mijn Engelse kennis (ja ja, terwijl je naar Frankrijk gaat..) werd getest. Gelukkig ben ik hiervoor met vlag en wimpel geslaagd

Nu staat voor over anderhalve week een workshop Au pair zijn op het programma in Venray en wordt as we speak mijn dossier rondgestuurd naar verschillende families in het zuiden van Frankrijk! Erg benieuwd waar ik terecht ga komen!

Groetjes Yvonne!